یکی از مسائلی که مورد تایید جمهور مذاهب اسلامی و سلف و حتی برخی از سلفیه و وهابیت است، مسئله نفع بردن اموات از ثواب اعمال زندهها میباشد؛ اما برخی از سلفیه و وهابیها، قرائت قرآن و نماز برای مردگان را بدعت میدانند؛ اگرچه طبق ادعای خودشان در مواردی که نص وارد شده (مثل صدقه برای میت، ذبح و قربانی برای میت بهعنوان صدقه، دعا و استغفار و...) را قبول دارند که میت از عمل دیگران نفع میبرد؛ از آنجایی که نفع بردن اموات از ثواب تمام اعمال زندهها از نظر اهلسنت، سلفیه و وهابیت خوب تبیین نشده است، لذا بر آن شدیم در این نوشتار به بررسی نفع بردن اموات از ثواب تمام اعمال زندهها بپردازیم؛ با تحقیقات انجامشده، این نتیجه بهدست میآید، علمای اهلسنت مانند نووی و سیوطی اتفاق دارند، قرائت قرآن بعد از دفن سنت است و نزد جمهور اهلسنت و سلف و برخی از سلفیه و وهابیت مانند (ابنتیمیه، ابنقیم، ابنعثیمین و...)، ثواب اعمال زندهها مانند قرائت قرآن، نماز و... به اموات میرسد؛ اما در مقابل، برخی از سلفیها و وهابیت مانند البانی، بنباز و دیگران، معتقد هستند، چنین عملی بدعت است و اشکالاتی بر رد این مسئله میآورند و علمای اهلسنت و برخی از سلفیه و وهابیت، پاسخ آن اشکالات را میدهند و ادلهای ذکر میکنند و میگویند: سلف (مانند ابنعمر)، وصیت کرده که بعد از دفن، برای او قرآن قرائت شود.