1
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم (نویسنده مسئول)
2
کارشناسی ارشد علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی در اسلام (پژوهشکدۀ امام خمینی و انقلاب اسلامی)
چکیده
پژوهش حاضر تقابل گفتمانی جریان سلفیه با اهل سُنّت را در یک چارچوب منطقی با استفاده از روش متنمحور فصلبندی میکند. تقدم ظاهر بر باطن، نحوۀ برداشت از نص، اجتهاد، اصول و روشهای استنباط احکام و دلالتهای سیاسی _ اجتماعی سلفیه را به گرایشی تقلیلگرایانه، رادیکال و خشن از دین سوق داده و در تضاد گفتمانی با اهل سُنّت قرار میدهد. بدین ترتیب یافتههای پژوهش، مهمترین محورهای این رویارویی گفتمانی را در تناقض روششناسانه، تأویل ناصحیح از توحید، نهی از تقلید در کنار اجتهاد شخصی، مناقشۀ یکسویه نقلگرایی بر عقلگرایی، تکفیر همراه با ارتداد، اهتمام به جهاد بهعنوان یک اصل و در تعارضات اعتقادی همچون گسترش دایرۀ شرک، حرمت زیارت قبور، منع توسل، شفاعت و بدعت در کنار احتراق و تخریب آثار مذهبی _ تاریخی استخراج و دستهبندی نموده است.