امور در نگاه ابنتیمیه به دو قسم مایقدر و مالایقدرعلیهالاالله (مقدور مخلوق و مقدور خداوند) تقسیم شده و استغاثه در امور خارقالعاده در قسم دوم گنجانده شده و حکم شرک برای آن صادر شده است؛ در حالیکه این تقسیم، مبتلا به اشکالاتی است؛ از جمله اینکه:اولا: تقسیمی جامع نیست؛ثانیا: ملاکی غیر منضبط است؛ثالثا: ملاکی شرکآلود یا جاهلانه بوده که به کفر نزدیکتر است تا ایمان؛رابعا: نشاندهنده عدم وحدت سیاق در تقسیم امور است؛این نگاه نامتوازن به امور، منجر به ابتلا به شرک در امور مقدور شده است؛ همچنین، منجر به کفر، بهواسطه انکار و تاویل آیات قرآن در نسبت دادن امور غیر مقدور به انبیا و اولیا و تنزل انسان به رتبه یک حیوان طبیعی، بهواسطه انکار رسیدن او به قدرتهای الهی شده است؛ لذا تفکر سلفیه، عناصر تفکری مشرکانه و کفرآلود و ضد انسانی را در خود جمع کرده است.