TY - JOUR ID - 126075 TI - نقد دیدگاه وهابیت درباره عبادت، با نظر به آیه «وَرَفَعَ أَبَوَیهِ عَلَی الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا ...» JO - سلفی پژوهی JA - SALAFI LA - fa SN - 26456214 AU - محمدی, یزدان AU - حیدری فسائی, قادر AD - کارشناسی ارشد اخلاق، دانشگاه قم؛ و کارشناسی ارشد فلسفه اسلامی، مرکز تخصصی فلسفه اسلامی AD - استاد دروس خارج حوزه. Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 1 IS - 2 SP - 27 EP - 46 KW - «و خروا له سجدا» KW - توحید عبادی KW - وهابیت KW - ملاک عبادت KW - سجده DO - N2 - یکی از اقسام توحید، توحید عبادی است. به این معنا که هیچ کس جز خداوند متعال سزاوار عبادت نیست. وهابیت با توجه‌نکردن به مقومات لازم در معنا و حقیقت عبادت، معنای لغوی عبادت[1] را به عنوان معنای اصطلاحی عبادت مطرح کرده‌اند و در نهایت ملاک عبادت را تذلل توأم با حب می‌دانند. مدلول آیه شریفه )وَرَفَعَ أَبَوَیهِ عَلَی الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا...([2] آن است که حضرت یعقوب% و برادران حضرت یوسف% بر حضرت یوسف% سجده کردند. با توجه به ظهور این آیه و نقد توجیهاتی که درباره آن شده (مانند اینکه سجده حضرت یعقوب% سجده معهوده نبوده، یا سجده معهوده بوده ولی عبادی نبوده، یا اینکه سجده بر غیرخداوند در شرایع گذشته جایز بوده است) اثبات می‌شود که سجده حضرت یعقوب% و برادران حضرت یوسف% دارای معیار عبادت از نظر وهابیت است. پس، طبق تعریف وهابیت از عبادت، باید حضرت یعقوب% دچار شرک در عبادت شده باشد. از آنجا که وقوع در محذور مشرک‌بودن حضرت یعقوب% نتیجه ملاکی است که وهابیت برای عبادت بیان کرده‌اند به برهان خُلف اثبات می‌شود که معیار و ملاک وهابیت در عبادت نادرست است.[1]. یا با اندکی تفاوت از معنای لغوی.[2]. سوره یوسف (12): آیه 100. UR - https://salafi.darolelam.ir/article_126075.html L1 - https://salafi.darolelam.ir/article_126075_2093cb1137e9a4802d8d0f7708f41332.pdf ER -