رهیافتی تحلیلی به آرای تفسیری عبدالرحمن سعدی در تفسیر «تیسیر الکریم الرحمن»

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب

2 دانش‌آموختۀ سطح 4، گرایش تفسیر تطبیقی، مرکز آموزش عالی تخصصی تفسیر فاطمه الزهرا اصفهان.

3 دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه قرآن و حدیث قم.

چکیده

تفسیر تیسیر الکریم الرحمن، اثر عبدالرحمن سعدی از علمای وهابی سده اخیر است. بررسی این تفسیر به روش توصیفی­­ _ تحلیلی مدنظر قرار گرفت، تا با شناخت بیشتر او به‌عنوان یک عالم وهابی، شیوه و روش سلفیان در تفسیر، مورد ارزیابی قرار بگیرد. تأکید بر فهم ظاهرگرایانه، مرجعیت نص در مقابل عقل و سطحی­نگری او در آیات، موجب اثبات صفات جسم­گرایانه برای خداوند شده که علاوه بر مخالفت با عقل، با مبنای حجیت روایات سلف نیز ناسازگار است؛ همچنین در آیات ولایت، با چشم­پوشی از روایات معتبرِ بسیار، روشی برخلاف مبانی خود در حجیت روایات پیش گرفته است. آیات فقهی را نیز بدون ذکر دلیل، با تأثیر­پذیری از دیدگاه مذهبی خویش، تفسیر می­نماید. او هدف تفسیرِ خود را، اختصار بیان نموده و به­ذکر روایات و منابع، ترجمه لغات و اختلاف قرائات نپرداخته و فقط در برخی موارد محدود، از شأن نزول و سبب نزول بهره گرفته است؛ ولی در آیات اخلاقی _ تربیتی (مخصوصا قصص قرآنی)، به­صورت نسبتا مفصل به بحث­های اخلاقی پرداخته و نکات زیادی را از آنها استفاده نموده است.

کلیدواژه‌ها

سلفی پژوهی
دوره 6، شماره 11
فروردین 1399
صفحه 51-68

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار