بررسی عصمت انبیا از منظر ابن‌تیمیه نتایج و آثار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه تهران، دانشکدۀ معارف و اندیشۀ اسلامی، گروه مبانی نظری اسلام

2 استاد دانشگاه قم

3 دانشجوی دکتری مذاهب کلامی دانشگاه ادیان و مذاهب و محقق پژوهش‌گاه علوم و فرهنگ اسلامی دفتر تبلیغات اسلامی

چکیده

بحث عصمت انبیا از جمله موضوعاتی است که مباحث زیادی را در میان فرقه‌های اسلامی به­وجود آورده است. تمام فرق اسلامی در عصمت انبیا پس از بعثت، اتفاق‌‌نظر دارند؛ اما در عصمت انبیا پیش از بعثت اختلاف است. ابن­تیمیه عصمت انبیا را منحصر به دریافت‌، حفظ و ابلاغ وحی می‌کند؛ به این معنا که قائل به عصمت مطلق انبیا پیش و پس از بعثت نیست و فرقی بین نبی اکرم و سایر انبیا نمی‌گذارد.
در این مقاله در پی یافتن این مسئله هستیم که اگر ابن­تیمیه خود را پیرو سنت می‌داند و از نظر او، قول، فعل و تقریر پیامبر حجت است، اولاً تا چه اندازه پایبند به سنت است و ثانیاً دیدگاه او نتایج و آثاری دارد که باید ملتزم به آن شود؛ مانند عدم حجیت مطلق سنت، انکار جاودانگی سنت و سنت‌ستیزی؛ ثالثاً چگونه دیدگاهش را با این چالش جمع می‌کند که اگر پیامبران، علی‌الاطلاق معصوم نباشند، اطمینانی به سخنان آنها باقی نمی‌ماند و فایدۀ بعثت از بین می‌رود.

کلیدواژه‌ها